foto Thijs Meeuwsen

Gewonnen bij een concurrent en voor het eerst sinds lange tijd weer boven de rode streep. Niettemin had het biertje van Francois Gesthuizen na Brabantia-Blauw Geel’38 (3-5) naar eigen zeggen een wrange smaak. De gemengde gevoelens van de coach waren verklaarbaar. In een notendop had hij in Eindhoven immers zowat het hele seizoen weer voorbij zien komen. Met hoge pieken en diepe dalen dus.

Wanhopig wordt hij er soms van. Hoe kan het toch zijn dat een ploeg die in fases werkelijk geen spaan heel houdt van de tegenstander, het voor elkaar krijgt zichzelf toch nog in de problemen te brengen? Al was dat laatste tegen Brabantia misschien niet helemaal het geval, daarvoor was het krachtsverschil simpelweg te groot. Maar toch. “Drie tegengoals! Tegen, met alle respect, deze tegenstander. Dat kan niet, mag niet en hoeft niet, maar toch is het gebeurd. Gemakzucht? Ook. En weer veel te makkelijk achteruit lopen. Zeker tegen een soort van zaalvoetbalploeg als Brabantia is dat vragen om moeilijkheden. Zij hebben een hekel aan een groot speelveld en dan ga je zelf creëren wat zij graag hebben.”

Hattrick

Wesley Meeuwsen, met drie doelpunten en een assist heel belangrijk voor Blauw Geel, was eveneens redelijk stellig in zijn bewoordingen. “Op een gegeven moment verliezen wij de slag op het middenveld. Ook vandaag. Raken de controle kwijt, terwijl dat helemaal niet nodig is. We beschikken over zoveel individuele kwaliteit. Na de 1-3 van Brabantia was het maar goed dat wij meteen daarna de vierde maakten, anders krijgen we het waarschijnlijk nog echt lastig ook. Aan de andere kant moeten we nu toch vooral blij zijn met de drie punten. En dat zijn we ook wel, hoor. Er gaan straks vanuit deze groep nogal wat mutaties plaatsvinden, maar we hebben met elkaar afgesproken dat we in geen geval met degradatie afscheid nemen. We zijn er nog niet, maar het ziet er nu wat dat betreft weer een stukje beter uit”, vond de spits die voor het eerst sinds jaren weer eens een hattrick fabriceerde. “Bij OJC volgens mij voor het laatst.”

Simpel spelen lijkt het antwoord op vele vragen van Blauw Geel. “Sober? Ja, misschien is dat wel het goeie woord. Soms lijkt het wel of sommigen uit zijn op die beslissende pass. Wordt ineens teveel gelopen met de bal”, refereerde Gesthuizen aan dat eerste gedeelte van de eerste helft in Eindhoven en in dit geval het tegenovergestelde in fases daarna. In het begin lieten de Veghelaren de bal het werk doen, vonden mede daardoor makkelijk de vrije man en was het voor de thuisclub als dweilen met de kraan open. Nul tegen twee was het na twintig minuten, maar dat was slechts een magere afspiegeling van de verhoudingen. “Ja, een goeie ploeg. Voor mij onbegrijpelijk dat zij zo laag staan. Al moet ik wel zeggen dat wij vandaag zes klassen minder spelen dan donderdag tegen Venray het geval was”, zei Brabantia-coach Chris van den Dungen na 70 minuten voetballen bij een stand van 2-4.

Sigi Carrera

Hè, wordt de pers tegenwoordig ook tijdens de wedstrijd te woord gestaan? Nee, scheidsrechter Bakker had het spel stil gelegd vanwege een blessuregeval. In een normaal duel om de bal met Emiel van der Sanden verstapte Sigi Carrera zich of stond hij vast. De invaller, net terug van een knieblessure, schreeuwde het uit van de pijn en niet zonder reden. “Knie uit de kom. Ik hoorde net dat de knieschijf bij het op de brancard leggen van die jongen weer terug schoot”, aldus de gewisselde Van der Sanden, na de onderbreking van een dik kwartier en voordat Roy Vissers vanaf de stip zijn derde penaltydoelpunt – in drie keer dezelfde hoek – van de middag binnen had geschoten (3-5) achter stand-in doelman Stephan Dekkers.

Inderdaad, het was een tamelijk chaotisch middagje… Grof ging het er zeker niet aan toe, toch trok Bakker liefst zeven keer geel, waarvan tweemaal voor Sander Maas, de Veghelse ballenvanger met onverklaarbare en bovenal onrustbrengende capriolen. “Ja, volgende week tegen Baronie missen we drie spelers. Oh, dat rood van Maas telt als twee keer geel… Nou, dan in ieder geval het centrale duo. Kom, ik ga even genieten.” De grijns die Gesthuizen daarbij tevoorschijn toverde was veelzeggend. Het frustreert de coach enorm dat zijn ploeg die zo mooi kan voetballen en zo makkelijk (en veelvuldig) scoort, bij hem toch met regelmaat kopzorgen veroorzaakt. Zelf vijf goals maken en toch dualistische gevoelens overhouden. Collega Van den Dungen zou willen dat hij ermee kampte. Indien GOES volgende week wint bij Groene Ster heeft Brabantia klassenbehoud niet meer in eigen hand. En ze waren in donderdag in Eindhoven juist zo blij dat dit feit bewerkstelligd was….

Be Sociable, Share!

•