‘Wat mag ik nu eisen?’
In de basis zegt Paul van der Palen te beschikken over een gretige en leergierige groep spelers. Geen onbelangrijk gegeven. In de dagelijkse praktijk richting competitie heeft zijn club De Valk echter met tegenslag te maken. “Ik wil op 4 september klaar zijn, maar mag ik dat onder de huidige omstandigheden eisen?”, vraagt de coach zich af met een blik op de ziekenboeg.
Twee vaste krachten gaan de start van het seizoen zeker niet halen. De geopereerde Anthony de Haan kan volgens Van der Palen op zijn vroegst medio september aansluiten. Tom Krieckaert – vermoedelijk kruisbandletsel – moet hij voor langere tijd afschrijven. “Daarnaast zal het voor een paar andere jongens een race tegen de klok worden. Je begrijpt dat dit ons wat betreft het inslijpen van vaste patronen middenin de voorbereiding uiterst ongelegen komt. Resultaat is dat het tot dusverre in de oefenduels op en af gaat. Voor hetgeen ons straks in de hoofdklasse te wachten staat, zal het stabieler moeten.”
Zegt de coach in de wetenschap dat het brengen van jeugdspelers of spelers die zich vanuit de lagere klassen nog moeten bewijzen op een hoger niveau een kwestie van geduld is. “Door extra training en veel te praten met die mannen probeer ik dat proces samen met mijn assistenten te versnellen. Het inpassen van jeugd, en dan heb ik het over eerste- en tweedejaars senioren, heb ik naast handhaving als opdracht meegekregen van de leiding. Via een stappenplan hebben we daarvoor een uitgekiend beleid samengesteld. Door de omstandigheden zijn we dat nu een beetje aan het forceren. Het is een wetmatigheid dat teveel jonge spelers in één keer de mate van constantheid in de prestaties niet ten goede komt.”
Mark van Boekel
Geduld lijkt daarom het toverwoord op het Valkennest. “Wanneer is een speler rijp voor een bepaald niveau? Ik haal dan altijd het voorbeeld van Mark van Boekel aan. In mijn tijd bij UNA zat hij dan weer bij 1, dan weer bij 2. Hij hikte er een paar seizoenen tegenaan. Ik bleef geloof in hem houden en andersom hij ook in zichzelf. Pas in het vierde jaar viel het muntje definitief en kijk waar die jongen nu staat! Hij is aanvoerder van een topklasser”, aldus Van der Palen, die bij De Valk debuteerde met een plaats in de subtop. “Terwijl we een start hadden van nul uit drie en vervolgens op één goaltje na de tweede periode mis liepen. Deze hoofdklasse is een stuk sterker geworden ten opzichte van vorig jaar. Als De Valk zich handhaaft, hebben we het goed gedaan. En als zich daarnaast wellicht een aantal jonge spelers heeft doorontwikkeld, kunnen we helemaal tevreden zijn.”