foto Bert Stottelaar

Opeens veerde hij een paar keer achter elkaar op. Eerst maakte Bas Gösgens de assistent aan de overzijde in woord en gebaar duidelijk dat die er toch echt naast zat met diens buitenspelconstatering. En vervolgens ging Gösgens tekeer tegen Randy van Heijnsbergen omdat de linksback een mogelijke voorassist zomaar verkwanselde. “Dàt zijn de momenten die er in deze afdeling toe doen”, verzekerde de coach van UNA na de mislukte ouverture (1-3) tegen Haaglandia.

‘Welkom in de Topklasse’, viel na afloop te horen in de Zeelster kleedkamer met een ondertoon die een boodschap bevatte. “We hadden de kans om deze wedstrijd te winnen, maar een gebrek aan daadkracht toen het moest en toch ook wel een bepaalde naïviteit doen UNA vandaag de das om”, wist Mark van Boekel. “Vanuit die hoofdklasse waren wij gewend om per wedstrijd tig kansen te krijgen. Dus als er toen eentje gemist werd, ach, die volgende zou wel weer komen. In de Topklasse komt er ook in dat opzicht wel wat meer bij kijken.”

Natuurlijk, dit was pas duel één uit een reeks van dertig, dus conclusies trekken is wat aan de vroege kant. Maar anderzijds besefte Van Boekel dondersgoed dat Haaglandia vermoedelijk niet meer dan een gemiddelde graadmeter was. “In het veld merkte je dat die gasten net wat slimmer en brutaler zijn. Wat dat betreft valt voor ons nog genoeg winst te halen. Kijk even naar het aantal keer dat wij buitenspel liepen, om maar een simpel voorbeeld te geven. Twee keer kan, misschien drie ook nog, maar een stuk of zeven keer is ontoelaatbaar. In voetballend opzicht vond ik Haaglandia redelijk, maar niet super. Ik denk dat ons betere opponenten te wachten staan.”

Het randje opzoeken

Te beginnen woensdag, wanneer Spakenburg in Zeelst op bezoek komt voor de KNVB-beker. En zondag in Mijdrecht tegen Argon. Misschien geldt voor UNA: hoe sterker, hoe beter. Want offensief iets afdwingen op basis van creativiteit in de voorste lijn is niet de grootste kracht van UNA. Komende mensen vanuit de tweede lijn of via de vleugels, daar moet de ploeg het vooral van hebben. “Toch vond ik ons gelijkwaardig aan Haaglandia. Zij waren alleen een stuk effectiever.” En iets gelukkiger ook. De strafschop waaruit de 0-1 viel, werd heel makkelijk (hands) gegeven. Bij de 1-2 liet doelman Rick van den Oever een bal los en de manier waarop Donny Spruijt zich bij de 1-3 liet ringeloren, zal de centrumverdediger niet snel nogmaals overkomen. “We moeten snel leren. Steviger worden in de duels, meer het randje opzoeken en resoluter zijn voor de goal”, somde Gösgens de verbeterpunten op.

Be Sociable, Share!

•