De oogkleppen zijn af
Als groentje van 18 jaar maakte Frits Paap uit Serooskerke zijn debuut in het betaalde voetbal. Voor RBC, in de eredivisie. De weg naar een mooi bestaan als profvoetballer leek wagenwijd open te liggen. Het pakte allemaal anders uit. RBC degradeerde en Paap kwam minder aan spelen toe. “Dat verhaal heb ik van me af gezet.”
Tegenwoordig moet de inmiddels 24-jarige Paap op de kleintjes letten, maar als persoon voelt hij zich prima. “Alles valt nu samen, ik heb mijn draai gevonden in Breda.” Na twee jaar snuffelen in het Bredase heeft Paap knopen doorgehakt. Hij gaat weer studeren. Geld is niet het belangrijkste in het leven, heeft hij de afgelopen jaren ondervonden. “Toen ik profvoetballer was kon je bij wijze van spreken gaan shoppen wanneer je maar wilde. Maar eigenlijk mis ik dat leventje niet echt. Je leefde in een klein wereldje met oogkleppen op. De bredere kijk van nu bevalt me eigenlijk een stuk beter.”
Hetgeen niet wegneemt dat Paap natuurlijk wel had willen slagen in de betaalde sector. “Met een iets betere begeleiding, met iets meer kansen en vertrouwen en met een beetje meer geluk had ik het best kunnen redden. Van vroeger uit was het mijn doel om profvoetballer te worden en ik leek na die sterke start hard op weg. Helaas heeft het allemaal niet zo mogen zijn en nu – met de wijsheid der jaren – ben ik daar niet rouwig meer om. Het is heel hard vechten voor je plekje in dat milieu en je bent altijd afhankelijk van bepaalde factoren. Bij Baronie voetbal ik nu op een behoorlijk niveau en daarnaast ontplooi ik me op andere gebieden buiten de sport om. Zodat ik zeg maar een completer mens wordt.”
CFK
De bomen groeien niet meer tot aan de hemel, ook voor Paap. Maar hij verzekert zich te redden met de inkomsten die hij bij Baronie vergaart, aangevuld met een CFK-uitkering. En daarnaast beschikt hij tegenwoordig over studiefinanciering. “Ik heb sinds ik twee jaar geleden in Breda belandde ook een tijdje parttime gewerkt. Maar de huidige dagelijkse invulling heeft voor rust in mijn hoofd gezorgd. Het zal even omschakelen zijn, weer terug naar school, maar in combinatie met mijn huidige voetbalpatroon denk ik de juiste koers gevonden te hebben.”
Met Baronie streeft Paap daar ook naar. “Er is een hoop veranderd. Ongeveer driekwart van de selectie is nieuw, dus is het logisch dat we met aanloopproblemen te maken hebben. Zeker omdat het veelal jonge spelers zijn die we erbij hebben gekregen. Tijdens de trainingen zie je echter dat er progressie geboekt wordt en dat moet zich gaan vertalen naar de wedstrijden. En ik kan geen redenen bedenken waarom dat niet zal gaan gebeuren. Als we eenmaal een vaste kern hebben, denk ik dat Baronie een ploeg is die zich bij de eerste vijf in het klassement kan nestelen. Misschien wordt de status van de club wel onze grootste tegenstander. Baronie is toch een naam. We zijn weer terug in de regio en ik denk dat wij door velen als de te kloppen ploeg worden gezien. Ook daar moeten we mee om leren gaan.”