Toen sv Advendo een poos geleden een nieuwe trainer kreeg, vroeg de man aan iedere speler wat diens favoriete positie was. Kristian Naumann, voorheen spits, vulde verdediger in. Een goede suggestie blijkbaar, want sindsdien fungeert Naumann als laatste man bij Advendo, de club waaraan hij zijn hart heeft verpand. Hetzelfde geldt trouwens voor NAC. “Maar als ik zou moeten kiezen voor een kampioenschap met Advendo of Europees voetbal voor NAC, kies ik voor het eerste. Dat is toch meer tastbaar”, reageert Naumann op de voorgelegde hypothese.

Twaalf jaar maakt Naumann (28) inmiddels deel uit van de Advendo-familie. Als pupil startte hij bij Groen Wit, maar na de verhuizing van zijn ouders werden rood en wit zijn kleuren. Naast natuurlijk dat geel en zwart. Als aanvoerder van de hoofdmacht heeft Naumann weinig reden tot klagen. Plezier in het voetbal staat voorop en dat vindt de man met Duits bloed (via de voorouders van zijn vader) prioriteit nummer één. Naast natuurlijk die drive om iedere wedstrijd weer alles uit de kast te halen. Vanwege zijn werk als militair, gekoppeld aan de gezinssituatie, werd Naumann een aantal jaar geleden gedwongen tot een keuze. Trainen was even niet mogelijk, dus een plaats in de selectie ook niet. “Bij Advendo 8 was het berengezellig, maar competitief stelde het niets voor. Te begrijpen, maar dat was en is niet mijn ding. Wat je doet moet wel op iets gericht zijn.”

Voorhoedespeler

In 2009 viel alles weer op zijn plaats. Met dus die verhuizing naar de achterhoede. “Mezelf omschrijven als voetballer? Dat is een lastige. Ik ben fysiek sterk en probeer voetballend een inbreng te hebben. Als voormalig voorhoedespeler zit dat er toch in”, zegt Naumann na enige bedenktijd. Met de periodetitel al op zak, hoopt hij stiekem op een mooi slot van deze competitie. “Waarom zou promotie niet realistisch zijn? Weliswaar beschikt Advendo over een jonge groep, maar de potentie is mijns inziens zeker aanwezig om in de derde klasse mee te kunnen. Prettige bijkomstigheid is dat als we niet zouden over gaan, er geen man overboord is.” Als het aan Naumann ligt, volgen in de toekomst in dat laatste geval nog verschillende pogingen met hemzelf als mede-initiatiefnemer. “Ik doe niets liever dan voetballen en wil zolang mogelijk op dit niveau actief blijven. Pas als blijkt dat ik het niet meer aan zou kunnen, ben ik zelf de eerste om dat te constateren. Dan houd ik de eer aan mezelf.” Maar afgaande op hoe Naumann zich uit en hoe hij het voetbal beleeft, zal dat moment nog een flinke tijd op zich laten wachten.

Be Sociable, Share!

•