In deze dagen probeert DSE het vierdeklasserschap veilig te stellen. Die status had volgens Alex van Dorst al bereikt kunnen worden. “Op de beslissende momenten hebben we het te vaak laten liggen. Als we eruit vliegen hebben we het aan onszelf te danken.”

Toen DSE ongeveer een jaar geleden de kampioensvlag mocht hijsen, was Alex van Dorst (19) nog geen basisspeler. Dat is hij deze jaargang wel.  Op tien. Dat doet een speler met een verfijnde techniek en passing vermoeden. “Nee, ik niet de meest technische voetballer. Ik moet met mijn loopvermogen vooral in de ruimtes proberen te komen.”

Aldus de aankomend student Bedrijfseconomie aan de Avans Hogeschool. “Ik heb de CIOS-opleiding gedaan en ook afgemaakt, maar uiteindelijk blijkt dat niet mijn ding te zijn. Ik bedoel, ik heb daar mijn trainersdiploma TC3 behaald en train bij DSE ook een team (B1), maar ik zie mezelf niet voor de rest van mijn leven in de sport mijn brood verdienen”, bekent Van Dorst. De financieel-administratieve sector ligt hem veel beter, verwacht hij.

Voorstopper

En voetballend? Debutanten hebben het vaak moeilijk na een promotie, in dat opzicht wijkt DSE niet af van het patroon. “Vorig jaar was het gewoon een stuk makkelijker. Meer ruimte, meer tijd. Ik vind het verschil tussen de vierde- en de vijfde klasse echt groot. Hoewel het dus absoluut niet zo is dat wij constant worden weggespeeld. Onze tegenstanders gaan over het algemeen beter om de kansen. Zijn vaak net wat resoluter. Als we die slag ook te pakken krijgen, hoeft dit DSE voor het gros van de teams echt niet onder te doen. Dan kunnen wij ons makkelijk handhaven. Tijdens de laatste wedstrijden krijgen we alleen nog maar met ploegen te maken die bij ons in de buurt staan. Dan zullen we het moeten waarmaken”, vindt Van Dorst, die voorheen verdediger was. “Als voorstopper kreeg ik vaak te horen dat ik teveel mee naar voren ging. Dat was ook zo, ik heb een enorme drang naar voren toe. Vandaar ook dat gevoel voor de ruimtes.”

Be Sociable, Share!

•