Gezien zijn leeftijd (39) is het niet meer dan logisch dat Angelo Kole per seizoen bekijkt of hij er nog een jaartje aan vast plakt in de hoofdmacht van DIOZ. Ondanks een knie die niet meer functioneert zoals zou moeten, heeft Kole in een vervroegd stadium al aangegeven door te gaan.

Met een reden. Natuurlijk vindt de Zeeuw van geboorte nog altijd plezier in wat hij doet, maar deze keer speelden ook andere motieven mee. De club gaat het 75-jarig bestaan vieren en in het kader daarvan wordt gevoetbald tegen de oud-internationals en NAC. Die krenten in de pap wil de voetballer annex secretaris van DIOZ uiteraard niet aan zijn neus voorbij laten gaan.

Vrijwel elk weekend is Kole gedurende het seizoen op de club te vinden. “DIOZ is sinds ik in 1995 in Zegge belandde toch wel mijn club geworden. Met mijn eerste club Kruiningen, waar mijn ouders heel veel voor de club deden en doen,  heb ik ook een binding. In mijn beginperiode bij DIOZ reed ik nogal eens op en neer om een wedstrijdje mee te pikken, maar dat zit er niet meer in. Bij DIOZ zet ik eigenlijk voort wat mijn vader en moeder me in Kruiningen voordeden. Als je ergens echt bij betrokken wilt zijn, moet je daar ook energie in steken”, verklaart Kole zijn nevenfuncties – hij is naast bestuurslid ook jeugdtrainer – bij de vijfdeklasser.

Nuchter

DIOZ heeft nog een kenmerk dat Kole als nuchtere Zeeuw aanspreekt. Ze blazen in Zegge namelijk niet hoog van de toren. “Zowat alle jongens in de selectie komen uit Zegge, iedereen kent iedereen, het is gewoon leuk om daar onderdeel van uit maken. Sportief gaat het ook heel behoorlijk. Gelukkig blijft trainer Hans Heeren hierna nog een jaar. Eén van de betere trainers die ik heb meegemaakt. De lat probeert hij steeds een beetje hoger te leggen, zonder daarbij de realiteit uit het oog te verliezen. Vooralsnog is het behalen van een plaats in de nacompetitie het hoogst haalbare voor deze groep. Dat hebben we al twee keer eerder geflikt en wellicht kunnen we nu weer een gooi doen naar een periodetitel. Voor meer is DIOZ denk ik niet klaar. Daar zijn we in totaliteit nog stabiel genoeg voor”, bekent de laatste man.

Die als het even kan achterin één-op-één probeert te spelen met zijn defensie. “Ik schuif door als het kan, die drang naar voren zit er bij mij van oudsher in”, aldus Kole, die hoe dan ook na DIOZ 1 blijft voetballen zolang zijn lichaam dat toelaat. “Pijnpunt daarbij is de knie. Het kraakbeen in mijn rechterknie is nagenoeg verdwenen. Eerst werd mij ontraden om te voetballen, maar in de praktijk is gebleken dat ik minder last heb als ik in beweging blijf. Wie ben ik dan om dat signaal te negeren”, lacht de nestor van het gezelschap.

Be Sociable, Share!

•